humoro
Espéranto
Étymologie
- Du latin humor.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | humoro \hu.ˈmo.ɾo\ |
humoroj \hu.ˈmo.ɾoj\ |
Accusatif | humoron \hu.ˈmo.ɾon\ |
humorojn \hu.ˈmo.ɾojn\ |
voir le modèle |
humoro \hu.ˈmo.ɾo\ mot-racine UV
Dérivés
- humora dUV PIVE, RV : de l’humeur
- humori dUV RV : être d’humeur de …
- humorigi dUV RV : mettre dans une humeur …
- bonhumorigi dUV PIVE : mettre de bonne humeur
- malbonhumorigi dUV PIVE : mettre de mauvaise humeur
- humorismo dUV PIVE : humeurisme
Voir aussi
- humoro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Vocabulaire:
- E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- humoro sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- humoro sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "humor-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" (R1 de l’Akademio de Esperanto).
- Pour la réforme rejetée de 1895 : Tekstaro (dictionnaire en fin de page) [racines idem] : humor/o \hu.ˈmo.ɾo\ - humor/i \hu.ˈmo.ɾi\
Ido
![]() |
Cette page a été créée automatiquement et nécessite une vérification. Merci d’enlever ce bandeau une fois la page vérifiée. Langue concernée : ido. |
Étymologie
- mot composé de humor- et -o « substantif »
Nom commun
humoro
- Humeur.
- Humoro signifikas propre e primitive la liquidi di l'organismo, qui pleis tanta rolo en l'antiqua medicino; konseque e metafore la (bona o mala) mentala stando o tendenco (instantala, per qua ol distingesas de karaktero)
Prononciation
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.