gwerzh

Breton

Étymologie

Du vieux breton guerth.

Mentionné dans le dictionnaire français-breton de Grégoire de Rostrenen (1732) : güerz.

À comparer avec les mots gwerth en gallois et cornique (sens identique).

Nom commun 1

Mutation	Singulier	Pluriel
Non muté	gwerzh	gwerzhioù
Adoucissante	werzh	werzhioù
Spirante	inchangé	inchangé
Durcissante	kwerzh	kwerzhioù

gwerzh \ˈɡwɛrs\ \ˈɡɥɛrs\ féminin

Vente.

Nom commun 2

Mutation	Singulier	Pluriel
Non muté	gwerzh	gwerzhioù
Adoucissante	werzh	werzhioù
Spirante	inchangé	inchangé
Durcissante	kwerzh	kwerzhioù

gwerzh \ˈɡwɛrs\ \ˈɡɥɛrs\ masculin

Valeur, prix.

Dérivés

adwerzh
- adwerzhañ
- adwerzher
arwerzh
- arwerzhañ
braswerzh
- braswerzhañ
- braswerzher
diwerzh
- diwerzhet
enebwerzh
gwerzhadenn
gwerzhañ
gwerzhapl
gwerzher (féminin : gwerzherez)
gwerzherezh
gwerzhidigezh
gwerzhus
hewerzh
kenwerzh
- kenwerzhañ
- kenwerzhel
- kenwerzher
peurwerzhañ
pilwerzhañ
unwerzh

Composés

da werzhañ
e gwerzh
en em werzhañ
gwerzh-butun

Forme de verbe

Mutation	Forme
Non muté	gwerzh
Adoucissante	werzh
Spirante	inchangé
Durcissante	kwerzh

gwerzh \ˈɡwɛrs\ \ˈɡɥɛrs\

Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe gwerzhañ.
Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe gwerzhañ.

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.