grammatica

Corse

Étymologie

Du latin grammatica.

Nom commun

grammatica \ɡram.ˈma.ti.ka\ féminin

  1. Grammaire.

Voir aussi

  • Grammatica sur l’encyclopédie Wikipédia (en corse) 

Italien

Étymologie

Du latin grammatica.

Nom commun

SingulierPluriel
grammatica
\gram.ˈma.ti.ka\
grammatiche
\gram.ˈma.ti.ke\

grammatica \ɡram.ˈma.ti.ka\ féminin

  1. Grammaire.

Voir aussi

  • grammatica sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • grammatica sur Wikiversité (en italien) 
  • grammatica dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Latin

Étymologie

Latinisation de grammatice.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif grammatică grammaticae
Vocatif grammatică grammaticae
Accusatif grammaticăm grammaticās
Génitif grammaticae grammaticārŭm
Datif grammaticae grammaticīs
Ablatif grammaticā grammaticīs
Grammatica Latina: titularis libri Grammaticae artis institutio pagina, a Ioanne Susenbroto scripti (Lipsiae: Schumann, 1539).

grammatica féminin

  1. Grammaire.

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Voir aussi

  • Grammatica sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin grammatica.

Nom commun

grammatica

  1. Grammaire.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,6 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Voir aussi

  • Grammatica sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais) 

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.