frater

Voir aussi : fráter

Français

Étymologie

Du latin frater  frère ») qui a désigné les adeptes d'une même religion (le enfants de Dieu), puis un moine.

Nom commun

SingulierPluriel
frater fraters
\fʁa.tɛʁ\

frater \fʁa.tɛʁ\ masculin

  1. (Vieilli) Garçon chirurgien.
    • …il s’assit et livra sa tête au pauvre frater, qui commença l’opération pour laquelle il avait été mandé.  (Alexandre Dumas, Othon l’archer, 1839)
  2. (Vieilli) Frère, moine, religieux.
    • Le sermon de quelque frater bien éloquent, bien tonitruant.  (Arnoux, Rossignol napol., 1937)

Traductions

Anagrammes

Voir aussi

  • frater sur l’encyclopédie Wikipédia

Références

  • Dictionnaire de l’Académie française, huitième édition, 1932-1935 (frater)

Latin

Étymologie

De l’indo-européen commun *bʰréh₂tēr.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif frater fratrēs
Vocatif frater fratrēs
Accusatif fratrem fratrēs
Génitif fratris fratrum
Datif fratrī fratribus
Ablatif fratrĕ fratribus

frater masculin (équivalent féminin : soror) 3e déclinaison, faux parisyllabique

  1. Frère.
    • frater mi, salve.
      salut mon frère.
    • To. Hic ejus geminus est frater.
      Do. Hiccine'st?
      To. Ac geminissimus.
      Do. Di deaeque et te et geminum fratrem excrucient.
       (Plaute. Pers. 5, 2, 49)
    1. (Collectivement) Frère ou sœur, membre de la fratrie ; voir ἀδελφός en grec ancien.
      • Lucius et Titia fratres emancipati a patre.  (Dig. 10, 2, 38)
      • fratrum incestus, amor.  (Tac. A. 12, 4)
  2. Ami, confrère.
    • Fratres Arvales. → voir arvalis.
    • quam copiose laudatur Apronius a Timarchide… Volo, mi frater, fraterculo tuo credas: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audacia.  (Cicéron, Verr. 2, 3, 66)
    • crudeles gaudent in tristi funere fratrum.  (Lucr. 3, 70)
  3. Amant, frère de cœur.
    • nisi intercederent mihi inimicitiae cum istius mulieris viro: fratre volui dicere: semper hic erro.  (Cicéron. Cael. 13, 32)
  4. (Politique) Titre honorifique donné aux alliés (→ voir fraternitas).
    • Aedui, fratres consanguineique saepenumero a senatu appellati.  (César. B. G. 1, 32, 2)
    1. Titre pris par le roi parthe.
      • Frater Solis et Lunae.
        Frère du Soleil et de la Lune.

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Voir aussi

  • frater sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

  • « frater », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 685)
  • « frater », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage

Néerlandais

Étymologie

Du latin frater  frère »).

Nom commun

frater

  1. Frère.

Synonymes

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.