formans

Français

Étymologie

Par substantivation du latin formans, participe présent du verbe formare (« donner une forme, former »). Proposé en 1933 par le linguiste Karl Brugmann. [1]

Nom commun

Singulier et pluriel
formans
\fɔʁ.mɑ̃\

formans \fɔʁ.mɑ̃\ masculin

  1. (Linguistique) Variante orthographique de formant.
    • […] ou bien cet r provient de l’ancien nordique ǫlr, que les Normands apportèrent dans leur nouvelle patrie, où ils rencontrèrent le lat. alnus de même origine et signification, de sorte que -r pouvait être considéré comme un formans mobile et détachable […]  (Revue de linguistique romane‎, volume 26, page 154, Société de linguistique romane, 1962, H. Champion)

Références

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif formans formans formans formantēs formantēs formantia
Vocatif formans formans formans formantēs formantēs formantia
Accusatif formantem formantem formans formantēs formantēs formantia
Génitif formantis formantis formantis formantium formantium formantium
Datif formantī formantī formantī formantibus formantibus formantibus
Ablatif formantī formantī formantī formantibus formantibus formantibus

formans

  1. Participe présent de formo.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.