dědický

Tchèque

Étymologie

De dědic (« héritier ») avec le suffixe -ský.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

dědický dědická dědické
vocatif

dědický dědická dědické
accusatif

dědického dědický dědickou dědické
génitif

dědického dědické dědického
locatif

dědickém dědické dědickém
datif

dědickému dědické dědickému
instrumental

dědickým dědickou dědickým
pluriel nominatif

dědičtí dědické dědická
vocatif

dědičtí dědické dědická
accusatif

dědické dědická
génitif

dědických
locatif

dědických
datif

dědickým
instrumental

dědickými

dědický \Prononciation ?\

  1. D’héritage, héréditaire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.