conjunctio

Ancien occitan

Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier »).

Étymologie

Du latin conjunctio.

Nom commun

conjunctio féminin

  1. Conjonction, jonction, réunion.
  2. (Astronomie) Conjonction.
  3. (Grammaire) Conjonction.

Variantes

Références

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844

Latin

Étymologie

De conjunctus avec le suffixe -io.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif conjunctio conjunctionēs
Vocatif conjunctio conjunctionēs
Accusatif conjunctionem conjunctionēs
Génitif conjunctionis conjunctionum
Datif conjunctionī conjunctionibus
Ablatif conjunctionĕ conjunctionibus

conjunctio \Prononciation ?\ féminin

  1. Conjonction, union, liaison, lien étroit.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.