artus

Latin

Étymologie

(Adjectif) Plutôt que [1] *arctus, du même radical que arma avec le sens initial de « fixé, noué ». Voyez reor.
(Nom commun) Apparenté au grec ancien ἀρτύς, artýs.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif artus artă artum artī artae artă
Vocatif arte artă artum artī artae artă
Accusatif artum artăm artum artōs artās artă
Génitif artī artae artī artōrŭm artārŭm artōrŭm
Datif artō artae artō artīs artīs artīs
Ablatif artō artā artō artīs artīs artīs

artus \Prononciation ?\

  1. Étroit, serré.
    • artioribus laqueis tenere aliquem, Cicéron. Verr. 1, 13
      maintenir une personne dans des liens plus serrés.
  2. Resserré.
    • in artiores silvas carros abdiderunt, César. G. 7, 18, 3
      ils cachèrent leurs chariots dans des forêts suffisamment épaisses.

Synonymes

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif artus artūs
Vocatif artus artūs
Accusatif artum artūs
Génitif artūs artuum
Datif artūi
ou artū
artubus
Ablatif artū artubus

artus masculin

  1. (Anatomie) (Rare au singulier) Articulation.

Variantes

  • artua

Références

  • « artus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 167)
  • [1] « artus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.