arenga
: arengá
Catalan
Étymologie
- Via l’ancien occitan, de l’italien arringa.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
arenga \Prononciation ?\ |
arengues \Prononciation ?\ |
arenga \Prononciation ?\ féminin
Apparentés étymologiques
Espagnol
Étymologie
- Du catalan arenga.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
arenga \Prononciation ?\ |
arengas \Prononciation ?\ |
arenga \Prononciation ?\ féminin
Apparentés étymologiques
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe arengar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) arenga | ||
Impératif | Présent | (tú) arenga |
arenga \Prononciation ?\
Références
- « arenga », dans Diccionario de la Real Academia Española, 23e édition
Tchèque
Étymologie
- De l’allemand Arenga.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | arenga | arengy |
Vocatif | arengo | arengy |
Accusatif | arengu | arengy |
Génitif | arengy | areng |
Locatif | arenze | arengách |
Datif | arenze | arengám |
Instrumental | arengou | arengami |
arenga \Prononciation ?\ féminin
Voir aussi
- arenga sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.