Stercutus

Latin

Étymologie

De stercus (« fumier »).

Nom commun

Cas Singulier
Nominatif Stercutus
Vocatif Stercute
Accusatif Stercutum
Génitif Stercutī
Datif Stercutō
Ablatif Stercutō

Stercutus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Religion) Divinité du fumier selon Macrobe.
    • Hunc Romani etiam Stercutum vocant, quod primus stercore fecunditatem agris conparaverit. Regni eius tempora felicissima feruntur, cum propter rerum copiam tum quod nondum quisquam servitio vel libertate discriminabatur: quae res intellegi potest, quod Saturnalibus tota servis licentia permittitur.  (Macrobe, Saturnalia.)

Variantes

Références

  • « Stercutus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1477)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.