Sterculius
Latin
Étymologie
- De stercus (« fumier »).
Nom commun
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Sterculius |
Vocatif | Sterculie |
Accusatif | Sterculium |
Génitif | Sterculiī |
Datif | Sterculiō |
Ablatif | Sterculiō |
Sterculius \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Divinité du fumier selon Tertullien.
- Scilicet ista merces Romanis a diis pro gratia expensa est, Sterculius, et Mutunus, et Larentina provexit imperium. — (Tertullien, Apologeticus adversus Gentes.)
- Scilicet ista merces Romanis a diis pro gratia expensa est, Sterculius, et Mutunus, et Larentina provexit imperium. — (Tertullien, Apologeticus adversus Gentes.)
Variantes
- Stercutus, chez Macrobe
- Stercenius, chez Servius
- Sterces, chez Auguste
Références
- « Sterculius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1477)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.