ὑπερήφανος

Voir aussi : υπερήφανος

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de ὑπέρ, huper  sur ») et de φανός, phanós  brillant ») avec ajout d'un η, voir ὑπερφανής.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ὑπερήϕανος ὑπερήϕανος ὑπερήϕανον
vocatif ὑπερήϕανε ὑπερήϕανε ὑπερήϕανον
accusatif ὑπερήϕανον ὑπερήϕανον ὑπερήϕανον
génitif ὑπερηϕάνου ὑπερηϕάνου ὑπερηϕάνου
datif ὑπερηϕάν ὑπερηϕάν ὑπερηϕάν
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ὑπερηϕάνω ὑπερηϕάνω ὑπερηϕάνω
vocatif ὑπερηϕάνω ὑπερηϕάνω ὑπερηϕάνω
accusatif ὑπερηϕάνω ὑπερηϕάνω ὑπερηϕάνω
génitif ὑπερηϕάνοιν ὑπερηϕάνοιν ὑπερηϕάνοιν
datif ὑπερηϕάνοιν ὑπερηϕάνοιν ὑπερηϕάνοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ὑπερήϕανοι ὑπερήϕανοι ὑπερήϕανα
vocatif ὑπερήϕανοι ὑπερήϕανοι ὑπερήϕανα
accusatif ὑπερηϕάνους ὑπερηϕάνους ὑπερήϕανα
génitif ὑπερηϕάνων ὑπερηϕάνων ὑπερηϕάνων
datif ὑπερηϕάνοις ὑπερηϕάνοις ὑπερηϕάνοις

ὑπερήφανος, huperêphanos

  1. Magnifique, splendide.
  2. Fier, orgueilleux, méprisant, dédaigneux.

Dérivés

  • ὑπερηφανεύω
  • ὑπερηφανέω
  • ὑπερηφανέων
  • ὑπερηφανία (arrogance)

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.