ἁλιευτικός
Grec ancien
Étymologie
- De ἁλιευτής, halieutếs (« pêcheur ») et -ικός, -ikós (« relatif à »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἁλιευτικός | ἁλιευτική | ἁλιευτικόν | |||
| vocatif | ἁλιευτικέ | ἁλιευτική | ἁλιευτικόν | |||
| accusatif | ἁλιευτικόν | ἁλιευτικήν | ἁλιευτικόν | |||
| génitif | ἁλιευτικοῦ | ἁλιευτικῆς | ἁλιευτικοῦ | |||
| datif | ἁλιευτικῷ | ἁλιευτικῇ | ἁλιευτικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἁλιευτικώ | ἁλιευτικά | ἁλιευτικώ | |||
| vocatif | ἁλιευτικώ | ἁλιευτικά | ἁλιευτικώ | |||
| accusatif | ἁλιευτικώ | ἁλιευτικά | ἁλιευτικώ | |||
| génitif | ἁλιευτικοῖν | ἁλιευτικαῖν | ἁλιευτικοῖν | |||
| datif | ἁλιευτικοῖν | ἁλιευτικαῖν | ἁλιευτικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἁλιευτικοί | ἁλιευτικαί | ἁλιευτικά | |||
| vocatif | ἁλιευτικοί | ἁλιευτικαί | ἁλιευτικά | |||
| accusatif | ἁλιευτικούς | ἁλιευτικάς | ἁλιευτικά | |||
| génitif | ἁλιευτικῶν | ἁλιευτικῶν | ἁλιευτικῶν | |||
| datif | ἁλιευτικοῖς | ἁλιευτικαῖς | ἁλιευτικοῖς | |||
ἁλιευτικός, halieutikós \ha.li.e͜u.ti.ˈkos\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.