χωλός

Grec ancien

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif χωλός χωλή χωλόν χωλοί χωλαί χωλά χωλώ χωλά χωλώ
Vocatif χωλέ χωλή χωλόν χωλοί χωλαί χωλά χωλώ χωλά χωλώ
Accusatif χωλόν χωλήν χωλόν χωλούς χωλάς χωλά χωλώ χωλά χωλώ
Génitif χωλοῦ χωλῆς χωλοῦ χωλῶν χωλῶν χωλῶν χωλοῖν χωλαῖν χωλοῖν
Datif χωλ χωλ χωλ χωλοῖς χωλαῖς χωλοῖς χωλοῖν χωλαῖν χωλοῖν

χωλός, khôlós \kʰɔː.ˈlos\

  1. Boiteux.
  2. (En parlant de l’intelligence) Dont l’esprit cloche, infirme d’esprit.
  3. Mal équilibré, instable, chancelant.
  4. (Rhétorique) Boiteux.
  5. (Métrique) Qui n’est pas sur ses pieds, boiteux.

Variantes

Dérivés

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.