τελευταῖος

Voir aussi : τελευταίος

Grec ancien

Étymologie

De τέλος, télos  fin ») et -αῖος, -aîos.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif τελευταῖος τελευταία τελευταῖον
vocatif τελευταῖε τελευταία τελευταῖον
accusatif τελευταῖον τελευταίαν τελευταῖον
génitif τελευταίου τελευταίας τελευταίου
datif τελευταίῳ τελευταίᾳ τελευταίῳ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif τελευταίω τελευταία τελευταίω
vocatif τελευταίω τελευταία τελευταίω
accusatif τελευταίω τελευταία τελευταίω
génitif τελευταίοιν τελευταίαιν τελευταίοιν
datif τελευταίοιν τελευταίαιν τελευταίοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif τελευταῖοι τελευταῖαι τελευταῖα
vocatif τελευταῖοι τελευταῖαι τελευταῖα
accusatif τελευταίους τελευταίας τελευταῖα
génitif τελευταίων τελευταίων τελευταίων
datif τελευταίοις τελευταίαις τελευταίοις

τελευταῖος, teleutaîos \te.le͜ʊ.ˈta͜ɪˌ.os\

  1. Dernier.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.