σκελετός

Grec

Étymologie
Du grec ancien σκελετός, skeletós (« desséché ») qui donne τό σκελετόν (sous-entendant σῶμα) « momie ».

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  σκελετός οι  σκελετοί
Génitif του  σκελετού των  σκελετών
Accusatif το(ν)  σκελετό τους  σκελετούς
Vocatif σκελετέ σκελετοί

σκελετός (skeletós) \skɛ.lɛ.ˈtɔs\ masculin

  1. (Anatomie) Squelette.

Grec ancien

Étymologie
Du verbe σκέλλω, skéllô (« faire sécher »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif σκελετός σκελετός σκελετόν σκελετοί σκελετοί σκελετά σκελετώ σκελετώ σκελετώ
Vocatif σκελετέ σκελετέ σκελετόν σκελετοί σκελετοί σκελετά σκελετώ σκελετώ σκελετώ
Accusatif σκελετόν σκελετόν σκελετόν σκελετούς σκελετούς σκελετά σκελετώ σκελετώ σκελετώ
Génitif σκελετοῦ σκελετοῦ σκελετοῦ σκελετῶν σκελετῶν σκελετῶν σκελετοῖν σκελετοῖν σκελετοῖν
Datif σκελετῷ σκελετῷ σκελετῷ σκελετοῖς σκελετοῖς σκελετοῖς σκελετοῖν σκελετοῖν σκελετοῖν

σκελετός, skeletós \ske.le.ˈtos\ masculin

  1. Desséché.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.