πολύκοινος
Grec ancien
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πολύκοινος | πολύκοινα | πολύκοινον | |||
| vocatif | πολύκοινε | πολύκοινα | πολύκοινον | |||
| accusatif | πολύκοινον | πολύκοιναν | πολύκοινον | |||
| génitif | πολύκοινου | πολύκοινας | πολύκοινου | |||
| datif | πολύκοινῳ | πολύκοινᾳ | πολύκοινῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πολύκοινω | πολύκοινα | πολύκοινω | |||
| vocatif | πολύκοινω | πολύκοινω | πολύκοινω | |||
| accusatif | πολύκοινω | πολύκοινα | πολύκοινω | |||
| génitif | πολύκοινοιν | πολύκοιναιν | πολύκοινοιν | |||
| datif | πολύκοινοιν | πολύκοιναιν | πολύκοινοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πολύκοινοι | πολύκοιναι | πολύκοινα | |||
| vocatif | πολύκοινοι | πολύκοιναι | πολύκοινα | |||
| accusatif | πολύκοινους | πολύκοινας | πολύκοινα | |||
| génitif | πολύκοινων | πολύκοινων | πολύκοινων | |||
| datif | πολύκοινοις | πολύκοιναις | πολύκοινοις | |||
πολύκοινος, polúkoinos \Prononciation ?\
- Universel, commun à beaucoup.
Synonymes
Références
- « πολύκοινος », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.