πολίτευμα
Grec
Étymologie
- Du grec ancien πολίτευμα, políteuma.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | το | πολίτευμα | τα | πολιτεύματα |
| Génitif | του | πολιτεύματος | των | πολιτευμάτων |
| Accusatif | το | πολίτευμα | τα | πολιτεύματα |
| Vocatif | πολίτευμα | πολιτεύματα | ||
πολίτευμα, polítevma \pɔ.ˈli.tɛv.ma\ neutre
- (Politique) Régime politique, forme de gouvernement.
- Το κοινοβουλευτικό πολίτευμα.
- Le régime parlementaire.
- Το κοινοβουλευτικό πολίτευμα.
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | πολίτευμα | τὰ | πολίτευματα | τὼ | πολίτευματε |
| Vocatif | πολίτευμα | πολίτευματα | πολίτευματε | |||
| Accusatif | τὸ | πολίτευμα | τὰ | πολίτευματα | τὼ | πολίτευματε |
| Génitif | τοῦ | πολίτευματος | τῶν | πολίτευμάτων | τοῖν | πολίτευμάτοιν |
| Datif | τῷ | πολίτευματι | τοῖς | πολίτευμασι(ν) | τοῖν | πολίτευμάτοιν |
πολίτευμα, políteuma \Prononciation ?\ neutre
- (Politique) Gouvernement, administration, politique menée.
- ἔν τε τοῖς κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύμασι καὶ ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : πολίτευμα
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « πολίτευμα », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.