θεραπεία

Grec

Étymologie

Du grec ancien.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  θεραπεία οι  θεραπείες
Génitif της  θεραπείας των  θεραπειών
Accusatif τη(ν)  θεραπεία τις  θεραπείες
Vocatif θεραπεία θεραπείες

θεραπεία (therapía) \θɛ.ɾa.ˈpi.a\ féminin

  1. Cure.
  2. Thérapie.
  3. Traitement.

Grec ancien

Étymologie

Du verbe θεραπεύω, therapeúô  soigner », « prendre soin de »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif θεραπεία αἱ θεραπείαι τὼ θεραπεία
Vocatif θεραπεία θεραπείαι θεραπεία
Accusatif τὴν θεραπείαν τὰς θεραπείας τὼ θεραπεία
Génitif τῆς θεραπείας τῶν θεραπειῶν τοῖν θεραπείαιν
Datif τῇ θεραπεί ταῖς θεραπείαις τοῖν θεραπείαιν

θεραπεία, therapeía \tʰe.ra.ˈpeː.a\ féminin (Ancienne écriture : ϑεϱαϖεία)

  1. Soin.
    1. Soin religieux.
    2. Soins, respect pour les parents.
    3. (Par extension) Soint attentifs, prévenances, sollicitude.
    4. Soins quotidiens, entretien, traitement (d’animaux, de plantes)
    5. (Sens collectif) Train de serviteur, suite d'un grand.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.