Πλούταρχος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien Πλούταρχος, Ploútarkhos.
Nom propre
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | Πλούταρχος | οι | - |
| Génitif | του | Πλουτάρχου | των | - |
| Accusatif | το(ν) | Πλούταρχο | τους | - |
| Vocatif | Πλούταρχε | - | ||
Πλούταρχος (Ploútarkhos) \ˈplu.taɾ.xɔs\
Grec ancien
Étymologie
- De πλούταρχος ploútarkhos (« maître des richesses »).
Nom propre
| Cas | Singulier | |
|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | Πλούταρχος |
| Vocatif | Πλούταρχε | |
| Accusatif | τὸν | Πλούταρχον |
| Génitif | τοῦ | Πλουτάρχου |
| Datif | τῷ | Πλουτάρχῳ |
Πλούταρχος, Ploútarkhos \ˈploː.tar.kʰos\ masculin
- (Histoire) Plutarque.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.