percognitus

Latin

Étymologie

De per- et cognitus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif percognitus percognită percognitum percognitī percognitae percognită
Vocatif percognite percognită percognitum percognitī percognitae percognită
Accusatif percognitum percognităm percognitum percognitōs percognitās percognită
Génitif percognitī percognitae percognitī percognitōrŭm percognitārŭm percognitōrŭm
Datif percognitō percognitae percognitō percognitīs percognitīs percognitīs
Ablatif percognitō percognitā percognitō percognitīs percognitīs percognitīs

percognitus \Prononciation ?\

  1. Bien connu.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif percognitus percognită percognitum percognitī percognitae percognită
Vocatif percognite percognită percognitum percognitī percognitae percognită
Accusatif percognitum percognităm percognitum percognitōs percognitās percognită
Génitif percognitī percognitae percognitī percognitōrŭm percognitārŭm percognitōrŭm
Datif percognitō percognitae percognitō percognitīs percognitīs percognitīs
Ablatif percognitō percognitā percognitō percognitīs percognitīs percognitīs

percognitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de percognosco.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.