moratorius

Latin

Étymologie

De morator (« trainard ») avec le suffixe -ius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif moratorius moratoriă moratorium moratoriī moratoriae moratoriă
Vocatif moratorie moratoriă moratorium moratoriī moratoriae moratoriă
Accusatif moratorium moratoriăm moratorium moratoriōs moratoriās moratoriă
Génitif moratoriī moratoriae moratoriī moratoriōrŭm moratoriārŭm moratoriōrŭm
Datif moratoriō moratoriae moratoriō moratoriīs moratoriīs moratoriīs
Ablatif moratoriō moratoriā moratoriō moratoriīs moratoriīs moratoriīs

moratorius \Prononciation ?\

  1. Dilatoire, qui sert à retarder.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.