meritus

Espéranto

Forme de verbe

meritus \meɾitus\

  1. Conditionnel de meriti.

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif meritus merită meritum meritī meritae merită
Vocatif merite merită meritum meritī meritae merită
Accusatif meritum merităm meritum meritōs meritās merită
Génitif meritī meritae meritī meritōrŭm meritārŭm meritōrŭm
Datif meritō meritae meritō meritīs meritīs meritīs
Ablatif meritō meritā meritō meritīs meritīs meritīs

meritus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de mereo et mereor.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.