magnificus

Latin

Étymologie

De magnus (« grand ») et facio (« faire ») : « qui fait les choses en grand ».

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif magnificus magnifică magnificum magnificī magnificae magnifică
Vocatif magnifice magnifică magnificum magnificī magnificae magnifică
Accusatif magnificum magnificăm magnificum magnificōs magnificās magnifică
Génitif magnificī magnificae magnificī magnificōrŭm magnificārŭm magnificōrŭm
Datif magnificō magnificae magnificō magnificīs magnificīs magnificīs
Ablatif magnificō magnificā magnificō magnificīs magnificīs magnificīs

magnificus \Prononciation ?\

  1. Magnifique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Références

  • « magnificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 939)
  • « magnificus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.