licentiosus

Latin

Étymologie

De licentia avec le suffixe -osus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif licentiosus licentiosă licentiosum licentiosī licentiosae licentiosă
Vocatif licentiose licentiosă licentiosum licentiosī licentiosae licentiosă
Accusatif licentiosum licentiosăm licentiosum licentiosōs licentiosās licentiosă
Génitif licentiosī licentiosae licentiosī licentiosōrŭm licentiosārŭm licentiosōrŭm
Datif licentiosō licentiosae licentiosō licentiosīs licentiosīs licentiosīs
Ablatif licentiosō licentiosā licentiosō licentiosīs licentiosīs licentiosīs

licentiosus \Prononciation ?\

  1. Licencieux.
    • Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius conpositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit.  (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.