bracatus

Latin

Étymologie

De braca avec le suffixe -atus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif bracatus bracată bracatum bracatī bracatae bracată
Vocatif bracate bracată bracatum bracatī bracatae bracată
Accusatif bracatum bracatăm bracatum bracatōs bracatās bracată
Génitif bracatī bracatae bracatī bracatōrŭm bracatārŭm bracatōrŭm
Datif bracatō bracatae bracatō bracatīs bracatīs bracatīs
Ablatif bracatō bracatā bracatō bracatīs bracatīs bracatīs

brācātus \braːˈkaː.tus\

  1. Qui porte des braies.
    • Horum moenia egressis uetus ille mos Gallorum occurrit, quos memoria proditum est pecunias mutuas, quae his apud inferos redderentur, dare, quia persuasum habuerint animas hominum inmortales esse. dicerem stultos, nisi idem bracati sensissent, quod palliatus Pythagoras credidit.  (Valère Maxime, Factorum et dictorum memorabilium)
      En quittant Marseille, on rencontre cette ancienne coutume des Gaulois. On dit qu'ils se prêtaient souvent des sommes d'argent remboursables aux Enfers, parce qu'ils étaient persuadés que les âmes sont immortelles. Je les traiterais d'insensés, si cette opinion de ces hommes vêtus de braies n'était aussi celle du philosophe grec Pythagore.  (traduction)
  2. (Par extension) Gaulois.

    Dérivés dans d’autres langues

    • Espagnol : bragado

    Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.