aanhalen

Néerlandais

Étymologie

Composé de aan « à » et de halen « aller chercher ».

Verbe 1

Présent Prétérit
ik haal aan haalde aan
jij haalt aan
hij, zij, het haalt aan
wij halen aan haalden aan
jullie halen aan
zij halen aan
u haalt aan haalde aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben aanhalend aangehaald

aanhalen \Prononciation ?\ transitif ou intransitif

  1. Resserrer.
    • Bouten weer aanhalen.
      Resserrer des boulons.
  2. Tirer, tendre.
  3. Câliner.
  4. (Intransitif) Devenir plus fort.
    • De wind haalt aan.
      Le vent se lève.

Synonymes

serrer

tirer

câliner

Dérivés

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « aanhalen »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.