δράκαινα
Grec ancien
Étymologie
- Féminin de δράκων, drákôn (« dragon »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | δράκαινα | αἱ | δράκαιναι | τὼ | δρακαίνα |
| Vocatif | δράκαινα | δράκαιναι | δρακαίνα | |||
| Accusatif | τὴν | δράκαιναν | τὰς | δρακαίνας | τὼ | δρακαίνα |
| Génitif | τῆς | δρακαίνης | τῶν | δρακαινῶν | τοῖν | δρακαίναιν |
| Datif | τῇ | δρακαίνῃ | ταῖς | δρακαίναις | τοῖν | δρακαίναιν |
δράκαινα, drákaina \ˈdra.ka͜i.na\ féminin
- (Mythologie) Dracène.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.