Onofre Pratdesaba

Onofre Pratdesaba (Vic, 1733 - Rome, 1810) est un jésuite et écrivain catalan.

Biographie

Il enseigne la philosophie à Barcelone et la théologie à Gérone. Il est expulsé par Charles III d'Espagne et, comme d'autres, il continue à cultiver les arts et les sciences en Italie.

Il vécut plus de trente ans à Ferrare.

Œuvre

  • Imago optimi Episcopi, sive de vita et virtutivus V. Raymundi Marimonii Vicensis in Ausetanis Episcopi (Ferrare, 1785)
  • Borsi Aretini primi Ferrariensis Ducis Prosopopaeia (Ferrare, 1785).
  • De causis nullius fructus reportati in promovendo probabiliorismo vocibus, scriptis pluribus Torquati Firmiani ad Lelium Flaminium Dissertatio Epistolaris (Venise, 1786).
  • Vicennalia Sacra Aragoniensia, sive de viris aragoniensibus religione illustribus hisce viginti annis gloriosa morte functis (Ferrare, 1787)
  • Vicennalia Sacra Peruviana, sive de viris peruvianis hisce viginti annis gloriosa morte functis (Ferrare, 1788)
  • Pelajus (Ferrare, 1789).
  • Ramirus (Ferrare, 1789)
  • Ferdinandus (Ferrare, 1792).
  • Saggio della vita, delle virtú e di prodigi del Padre Giovanni di Santiago, della Compagnia di Gesù (Parme, 1798).
  • Operum scriptorum aragoniensum elim e Societate Jesu in Italiam deportatorum Index (Rome, 1803).

Notes et références

    Voir aussi

    Sources et bibliographie

    • Tome 46, page 1279, de l’Enciclopèdia Espasa (ISBN 84-239-4546-4), tome XVIL)
    • Portail du catholicisme
    • Portail de la littérature
    • Portail de la Catalogne
    Cet article est issu de Wikipedia. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.