youcʼhal

Breton

Étymologie

→ voir youcʼh et -al.

Verbe

youcʼhal \ˈjuːɣal\ (conjugaison), base verbale youcʼh-

  1. Crier, hurler.
    • Koll a reaz he benn; en em lakaat a reaz da grial ha da ioucʼhal ken a dregerne an aot gant-han, betek Rufellik ha Tregastel zoken.  (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 313)
    • Koll a reas e benn ; en em lakaat a reas da grial ha da youcʼhal ken na dregerne an aod gantañ, betek Rufellig ha Tregastell zoken.  (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, p. 226)
      Il perdit la tête ; il se mit à crier et à hurler, tant que le rivage en résonnait jusqu’à Ruffélic et Trégastel même.

Variantes

  • youal
  • youañ

Dérivés

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.