velhar

Occitan

Étymologie

Du latin vigilare.

Verbe

velhar (graphie normalisée)

  1. Veiller.

Dérivés

Prononciation

  • occitan moyen, rouergat : [beˈʎa]
  • provençal : [veˈja]
  • nord-occitan (vivaro-alpin, auvergnat, limousin) : [veˈʎa]
  • montpelliérain, biterrois : [beˈja]
  • France (Béarn) : écouter « velhar »

Références

  • Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002 → consulter cet ouvrage
  • Pierre Bonnaud, Nouveau Dictionnaire général français-auvergnat, CRÉER, 1999
  • Christian Camps, Atlas linguistique du Biterrois, Institut d’études occitanes, Béziers, 1985
  • Georges Castellana, Dictionnaire niçois-français, Serre, Nice, 1952
  • Cristian Omelhièr, Petiòt diccionari occitan d’Auvernhe - francés (auvernhe meijornal), Ostal del libre, 2007
  • Jean-Claude Potte, Atlas linguistique et ethnographique de l’Auvergne et du Limousin, Éditions du CNRS, 1975-1992, carte 829
  • Jean-Claude Rixte, Jean-Alexandre Cluze, Dictionnaire des dialectes dauphinois anciens et modernes par l’abbé Louis Moutier, IEO-Drôme/ELLUG, Montélimar/Grenoble, 2007
  • Aimé Vayssier, Dictionnaire patois-français du département de l’Aveyron, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.