unigenitus

Français

Étymologie

(Siècle à préciser) Du latin unigenitus.

Adjectif

unigenitus \Prononciation ?\ invariable

  1. (Religion) Qualifie une bulle papale.
    • La bulle Unigenitus, bulle du pape Clément XI, 1713, qui commençant par ces mots : Unigenitus Dei Filius, condamne le jansénisme et le livre de Pasquier Quesnel, Le Nouveau Testament en français avec des Réflexions Morales sur chaque verset.

Traductions

Voir aussi

Références

Latin

Étymologie

De genitus avec le préfixe uni-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif unigenitus unigenită unigenitum unigenitī unigenitae unigenită
Vocatif unigenite unigenită unigenitum unigenitī unigenitae unigenită
Accusatif unigenitum unigenităm unigenitum unigenitōs unigenitās unigenită
Génitif unigenitī unigenitae unigenitī unigenitōrŭm unigenitārŭm unigenitōrŭm
Datif unigenitō unigenitae unigenitō unigenitīs unigenitīs unigenitīs
Ablatif unigenitō unigenitā unigenitō unigenitīs unigenitīs unigenitīs

unigenitus \Prononciation ?\ masculin

  1. Unique, en parlant d'un fils (d'une fille).
    • Et [credo] in unum Dóminum Iesum Christum,
      Filium Dei unigénitum et ex Patre natum ante ómnia sǽcula.
       (Symbolum Nicænum Costantinopolitanum)
      Je crois en un seul Seigneur, Jésus Christ,
      le Fils unique de Dieu, né du Père avant tous les siècles.

Voir aussi

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.