timidus

Latin

Étymologie

De timeo (« craindre ») avec le suffixe -idus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif timidus timidă timidum timidī timidae timidă
Vocatif timide timidă timidum timidī timidae timidă
Accusatif timidum timidăm timidum timidōs timidās timidă
Génitif timidī timidae timidī timidōrŭm timidārŭm timidōrŭm
Datif timidō timidae timidō timidīs timidīs timidīs
Ablatif timidō timidā timidō timidīs timidīs timidīs

timidus \ˈti.mi.dus\

  1. Craintif, timide.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.