taurobolinus
Latin
Étymologie
- De taurobolium (« taurobole ») avec le suffixe -inus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | taurobolinus | taurobolină | taurobolinum | taurobolinī | taurobolinae | taurobolină |
Vocatif | tauroboline | taurobolină | taurobolinum | taurobolinī | taurobolinae | taurobolină |
Accusatif | taurobolinum | taurobolinăm | taurobolinum | taurobolinōs | taurobolinās | taurobolină |
Génitif | taurobolinī | taurobolinae | taurobolinī | taurobolinōrŭm | taurobolinārŭm | taurobolinōrŭm |
Datif | taurobolinō | taurobolinae | taurobolinō | taurobolinīs | taurobolinīs | taurobolinīs |
Ablatif | taurobolinō | taurobolinā | taurobolinō | taurobolinīs | taurobolinīs | taurobolinīs |
taurobolinus \Prononciation ?\
Références
- « taurobolinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.