tarandrus

Latin

Étymologie

Du grec ancien τάρανδος, tárandros.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tarandrus tarandrī
Vocatif tarandre tarandrī
Accusatif tarandrum tarandrōs
Génitif tarandrī tarandrōrum
Datif tarandrō tarandrīs
Ablatif tarandrō tarandrīs

tarandrus \Prononciation ?\ masculin

  1. Renne.
    • Mutat colores et Scytharum tarandrus nec aliud ex iis quae pilo vestiuntur, […]. Tarandro magnitudo quae bovi est, caput maius cervino nec absimile, cornua ramosa, ungulae bifidae, villus magnitudine ursorum, sed, cum libuit sui coloris esse, asini similis. tergori tanta duritia, ut thoraces ex eo faciant. colorem omnium arborum, fruticum, florum locorumque reddit metuens in quibus latet, ideoque raro capitur. mirum esset habitum corpori tam multiplicem dari, mirabilius est et villo.  (Pline, Naturalis Historia, livre 8)

Synonymes

Voir aussi

  • tarandrus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.