tad-kuñv

Breton

Étymologie

Composé de tad  père ») et de kuñv  doux »), littéralement « père doux ».

Nom commun

tad-kuñv masculin \tat ˈkỹː\ (pluriel tadoù-kuñv)

  1. Arrière-grand-père.
    • Ouzh ar speurenn a-gleiz d’ar prenestr uhel gant e rideozioù gwenn brodet e oa ur pezh kanastell, bet fardet gant Ujen, an tad-kuñv, kalvez a vicher.  (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarcʼh Embannadurioù, 2006, p. 110)
      Contre la cloison à gauche de la fenêtre haute avec ses rideaux brodées se trouvait un grand buffet, façonné par Ujen, l’arrière-grand-père, menuisier de profession.
    • E dad-kuñv a oa bet lesanvet « alvokad ar brezhoneg », moarvat peogwir e sikoure an dud na ouient ket galleg anezho, evit o faperioù da skouer.  (Kernalegenn : ur familh 1426-2008, Penn ar Bed, n°112, avril/mai 2009, p. 32)
      Son arrière-grand-père était surnommé « l’avocat du breton », sans doute parce qu’il aidait les gens qui ne savaient pas le français, pour leurs papiers par exemple.
    • E vab Yeun ar Gow, ma zad-kuñv, a voe ganet er bloaz 1793 pe 1794.  (Yeun ar Gow, E skeud Tour Bras Sant Jermen, Éditions Al Liamm, 1978, p. 7)
      Son fils Yeun ar Gow, mon arrière-grand-père, naquit en 1793 ou 1794.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.