suplica

Voir aussi : súplica, suplicá

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe suplicar
Indicatif Présent (yo) suplica
(tú) suplica
(vos) suplica
(él/ella/usted) suplica
(nosotros-as) suplica
(vosotros-as) suplica
(os) suplica
(ellos-as/ustedes) suplica
Imparfait (yo) suplica
(tú) suplica
(vos) suplica
(él/ella/usted) suplica
(nosotros-as) suplica
(vosotros-as) suplica
(os) suplica
(ellos-as/ustedes) suplica
Passé simple (yo) suplica
(tú) suplica
(vos) suplica
(él/ella/usted) suplica
(nosotros-as) suplica
(vosotros-as) suplica
(os) suplica
(ellos-as/ustedes) suplica
Futur simple (yo) suplica
(tú) suplica
(vos) suplica
(él/ella/usted) suplica
(nosotros-as) suplica
(vosotros-as) suplica
(os) suplica
(ellos-as/ustedes) suplica
Impératif Présent (tú) suplica
(vos) suplica
(usted) suplica
(nosotros-as) suplica
(vosotros-as) suplica
(os) suplica
(ustedes) suplica

suplica \Prononciation ?\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de suplicar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de suplicar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.