subalternus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | subalternus | subalternă | subalternum | subalternī | subalternae | subalternă |
| Vocatif | subalterne | subalternă | subalternum | subalternī | subalternae | subalternă |
| Accusatif | subalternum | subalternăm | subalternum | subalternōs | subalternās | subalternă |
| Génitif | subalternī | subalternae | subalternī | subalternōrŭm | subalternārŭm | subalternōrŭm |
| Datif | subalternō | subalternae | subalternō | subalternīs | subalternīs | subalternīs |
| Ablatif | subalternō | subalternā | subalternō | subalternīs | subalternīs | subalternīs |
subalternus \Prononciation ?\
- Subalterne.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Allemand : subaltern
- Anglais : subaltern
- Catalan : subaltern
- Espagnol : subalterno
- Français : subalterne
- Italien : subalterno
- Portugais : subalterno
Références
- « subalternus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.