soloecismus

Latin

Étymologie

Du grec ancien σολοικισμός, soloikismos.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif soloecismus soloecismī
Vocatif soloecisme soloecismī
Accusatif soloecismum soloecismōs
Génitif soloecismī soloecismōrum
Datif soloecismō soloecismīs
Ablatif soloecismō soloecismīs

soloecismus \Prononciation ?\ masculin

  1. Solécisme.
    • vitia in sermone, quo minus is Latinus sit, duo possunt esse: soloecismus et barbarismus. Soloecismus est, cum in verbis pluribus consequens verbum superiori non accommodatur. Barbarismus est, cum verbum aliquod vitiose effertur.  (Ciceron; Ad Herrenium. 4, 12, 17)
      Lorsque, dans une proposition, les mots n'ont pas entre eux le rapport et la suite que l'usage commande, c'est un solécisme; c'est un barbarisme que de défigurer un mot.

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.