sofoco

Voir aussi : sofocó

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sofocar
Indicatif Présent (yo) sofoco
(tú) sofoco
(vos) sofoco
(él/ella/usted) sofoco
(nosotros-as) sofoco
(vosotros-as) sofoco
(os) sofoco
(ellos-as/ustedes) sofoco
Imparfait (yo) sofoco
(tú) sofoco
(vos) sofoco
(él/ella/usted) sofoco
(nosotros-as) sofoco
(vosotros-as) sofoco
(os) sofoco
(ellos-as/ustedes) sofoco
Passé simple (yo) sofoco
(tú) sofoco
(vos) sofoco
(él/ella/usted) sofoco
(nosotros-as) sofoco
(vosotros-as) sofoco
(os) sofoco
(ellos-as/ustedes) sofoco
Futur simple (yo) sofoco
(tú) sofoco
(vos) sofoco
(él/ella/usted) sofoco
(nosotros-as) sofoco
(vosotros-as) sofoco
(os) sofoco
(ellos-as/ustedes) sofoco

sofoco \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de sofocar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.