robustus

Latin

Étymologie

De *robus qui a évolué en robur (« chêne »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif robustus robustă robustum robustī robustae robustă
Vocatif robuste robustă robustum robustī robustae robustă
Accusatif robustum robustăm robustum robustōs robustās robustă
Génitif robustī robustae robustī robustōrŭm robustārŭm robustōrŭm
Datif robustō robustae robustō robustīs robustīs robustīs
Ablatif robustō robustā robustō robustīs robustīs robustīs

robustus

  1. Fort, puissant.

Synonymes

Paronymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.