refractarius

Latin

Étymologie

De refractus avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif refractarius refractariă refractarium refractariī refractariae refractariă
Vocatif refractarie refractariă refractarium refractariī refractariae refractariă
Accusatif refractarium refractariăm refractarium refractariōs refractariās refractariă
Génitif refractariī refractariae refractariī refractariōrŭm refractariārŭm refractariōrŭm
Datif refractariō refractariae refractariō refractariīs refractariīs refractariīs
Ablatif refractariō refractariā refractariō refractariīs refractariīs refractariīs

refractarius \Prononciation ?\

  1. Réfractaire, têtu, qui ne se laisse pas briser, querelleur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.