nominó

Voir aussi : nomino

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe nominar
Indicatif Présent (yo) nominó
(tú) nominó
(vos) nominó
(él/ella/usted) nominó
(nosotros-as) nominó
(vosotros-as) nominó
(os) nominó
(ellos-as/ustedes) nominó
Imparfait (yo) nominó
(tú) nominó
(vos) nominó
(él/ella/usted) nominó
(nosotros-as) nominó
(vosotros-as) nominó
(os) nominó
(ellos-as/ustedes) nominó
Passé simple (yo) nominó
(tú) nominó
(vos) nominó
(él/ella/usted) nominó
(nosotros-as) nominó
(vosotros-as) nominó
(os) nominó
(ellos-as/ustedes) nominó
Futur simple (yo) nominó
(tú) nominó
(vos) nominó
(él/ella/usted) nominó
(nosotros-as) nominó
(vosotros-as) nominó
(os) nominó
(ellos-as/ustedes) nominó

nominó \Prononciation ?\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de l’indicatif de nominar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.