monophtongus

Latin

Étymologie

Du grec ancien μονόφθογγος, monophtongos  qui a un son simple »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif monophtongus monophtongă monophtongum monophtongī monophtongae monophtongă
Vocatif monophtonge monophtongă monophtongum monophtongī monophtongae monophtongă
Accusatif monophtongum monophtongăm monophtongum monophtongōs monophtongās monophtongă
Génitif monophtongī monophtongae monophtongī monophtongōrŭm monophtongārŭm monophtongōrŭm
Datif monophtongō monophtongae monophtongō monophtongīs monophtongīs monophtongīs
Ablatif monophtongō monophtongā monophtongō monophtongīs monophtongīs monophtongīs

monophtongus

  1. Qui n’a qu’un son simple.

Dérivés

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.