mellarius
Latin
Étymologie
- De mel, mellis (« miel ») avec le suffixe -arius.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | mellarius | mellariă | mellarium | mellariī | mellariae | mellariă |
Vocatif | mellarie | mellariă | mellarium | mellariī | mellariae | mellariă |
Accusatif | mellarium | mellariăm | mellarium | mellariōs | mellariās | mellariă |
Génitif | mellariī | mellariae | mellariī | mellariōrŭm | mellariārŭm | mellariōrŭm |
Datif | mellariō | mellariae | mellariō | mellariīs | mellariīs | mellariīs |
Ablatif | mellariō | mellariā | mellariō | mellariīs | mellariīs | mellariīs |
mellarius \Prononciation ?\
Références
- « mellarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.