legatorius
Latin
Étymologie
- De legator et -ius.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | legatorius | legatoriă | legatorium | legatoriī | legatoriae | legatoriă |
Vocatif | legatorie | legatoriă | legatorium | legatoriī | legatoriae | legatoriă |
Accusatif | legatorium | legatoriăm | legatorium | legatoriōs | legatoriās | legatoriă |
Génitif | legatoriī | legatoriae | legatoriī | legatoriōrŭm | legatoriārŭm | legatoriōrŭm |
Datif | legatoriō | legatoriae | legatoriō | legatoriīs | legatoriīs | legatoriīs |
Ablatif | legatoriō | legatoriā | legatoriō | legatoriīs | legatoriīs | legatoriīs |
legatorius \Prononciation ?\
- Légatoire.
- Legatoria provincia, province légatoire.
- Legatoria provincia, province légatoire.
Apparentés étymologiques
Références
- « legatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.