książę
Polonais
Étymologie
- Du vieux slave кънѧзь, kŭnęzĭ.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | książę | książęta |
| Vocatif | książę | książęta |
| Accusatif | książęcia | książąt |
| Génitif | książęcia | książąt |
| Locatif | książęciu | książętach |
| Datif | książęciu | książętom |
| Instrumental | książęciem | książętami |
książę \ˈcɕɔ̃.w̃ʒɛ\ masculin animé
- Prince (chef d’une principauté).
- Mieszko I (=pierwszy) nie był królem, a jedynie księciem.
- Mieszko Ier ne fut pas roi, mais seulement prince.
- Mieszko I (=pierwszy) nie był królem, a jedynie księciem.
- Prince (titre de noblesse le plus haut).
- Brytyjski następca tronu tradycyjnie nosi tytuł Księcia Walii.
- L’héritier du trône britannique porte traditionnellement le titre de Prince de Galles.
- Brytyjski następca tronu tradycyjnie nosi tytuł Księcia Walii.
Synonymes
- (1) kniaź
- (2) diuk
Apparentés étymologiques
- (féminin) księżna (princesse)
- (adjectif) książęcy (princier)
- (noms) księstwo, księżniczka, arcyksiążę
- (diminutif) książątko
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « książę »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.