konduki

Espéranto

Étymologie

Du latin conducere.

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif kondukiskondukaskondukos
Participe actif kondukinta(j,n) kondukanta(j,n) kondukonta(j,n)
Participe passif kondukita(j,n) kondukata(j,n) kondukota(j,n)
Adverbe actif kondukinte kondukante kondukonte
Adverbe passif kondukite kondukate kondukote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent kondukuskonduku konduki
voir le modèle “eo-conj”

konduki \kon.ˈdu.ki\ mot-racine UV

  1. Conduire, diriger, mener, aboutir.

Dérivés

Prononciation

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.