inconjunctus
Latin
Étymologie
- De conjunctus avec le préfixe in-.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inconjunctus | inconjunctă | inconjunctum | inconjunctī | inconjunctae | inconjunctă |
Vocatif | inconjuncte | inconjunctă | inconjunctum | inconjunctī | inconjunctae | inconjunctă |
Accusatif | inconjunctum | inconjunctăm | inconjunctum | inconjunctōs | inconjunctās | inconjunctă |
Génitif | inconjunctī | inconjunctae | inconjunctī | inconjunctōrŭm | inconjunctārŭm | inconjunctōrŭm |
Datif | inconjunctō | inconjunctae | inconjunctō | inconjunctīs | inconjunctīs | inconjunctīs |
Ablatif | inconjunctō | inconjunctā | inconjunctō | inconjunctīs | inconjunctīs | inconjunctīs |
inconjunctus \Prononciation ?\
- Non conjoint, non lié.
Références
- « inconjunctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.