incompositus
Latin
Étymologie
- De compositus avec le préfixe in-.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | incompositus | incomposită | incompositum | incompositī | incompositae | incomposită |
Vocatif | incomposite | incomposită | incompositum | incompositī | incompositae | incomposită |
Accusatif | incompositum | incomposităm | incompositum | incompositōs | incompositās | incomposită |
Génitif | incompositī | incompositae | incompositī | incompositōrŭm | incompositārŭm | incompositōrŭm |
Datif | incompositō | incompositae | incompositō | incompositīs | incompositīs | incompositīs |
Ablatif | incompositō | incompositā | incompositō | incompositīs | incompositīs | incompositīs |
incompositus \Prononciation ?\
- Désordonné, sans composition.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
Références
- « incompositus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.